De stilte van het bos
De beek met 't heldere water
van alle zorgen los.
Niet denken nog aan later.
Dat is een moment
om nooit te vergeten.
Misschien dat U het kent
Ik heb er vaak gezeten.
Een lichte sluier hing
over de beek en 't water
verloont een zinspeling
Waardoor ik eerst veel later
nog dieper werd ontroerd.
Want op die plek van weelde
Werd 't water zacht geroerd:
Gods vinger die het bespeelde.